- Charakterystyka
- Temperament
- Inteligencja
- Jedzenie i dieta
- Ćwiczenia
- Zdrowie
- Szkolenie
- Pielęgnacja
- Zabawne fakty
Niezaprzeczalna uroda Alaskan Malamute przyciąga wzrok, gdziekolwiek się pojawi, ale ich atrakcyjność sięga nie tylko powierzchownie. Alaskan Malamute, starożytna rasa arktyczna, spędziła tysiące lat na tworzeniu nierozerwalnej więzi z ludźmi, pokonując z nimi najsurowsze warunki pogodowe na Ziemi, aby dostarczać ładunki. Praca zespołowa, lojalność i towarzystwo to cechy wciąż głęboko zakorzenione w malamucie alaskańskim.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej intrygującej rasie i o tym, jakie dziś są te psy jako towarzysze.
Przegląd rasy
Wysokość:
23–25 cali
Waga:
75–85 funtów
Długość życia:
10–14 lat
Zabarwienie:
Szary i biały, czarno-biały, czerwony i biały, foka i biały, srebrny i biały, biały, sobolowo-biały, niebiesko-biały, agouti i biały
Nadaje się do:
Kochające, aktywne i doświadczone domy
Temperament:
czerwony szczeniak
Czuły, godny, zabawny, oddany, o silnej woli
Przodkami malamuta alaskańskiego były psy syberyjskie, które tysiące lat temu przedostały się przez Cieśninę Beringa do Ameryki. Malamute został nazwany na cześć plemienia Eskimosów zwanego Mahlemiut – plemienia, któremu przypisuje się rozwój tej rasy do ciągnięcia sań przewożących towary na duże odległości w Kotzebue Sound na Alasce.
Ich długa historia jako psów pracujących zaszczepiła u malamutów alaskańskich silne poczucie wspólnoty (pracowały w stadach), lojalność i wytrwałość. Dzięki tym cechom powstał pies czuły i oddany, o żelaznej woli.
Mastif tybetański, mastif angielski
Charakterystyka malamuta alaskańskiego
Energia+ Psy o wysokim poziomie energii będą potrzebowały dużo stymulacji psychicznej i fizycznej, aby zachować szczęście i zdrowie, podczas gdy psy o niskim poziomie energii wymagają minimalnej aktywności fizycznej. Przy wyborze psa ważne jest, aby upewnić się, że jego poziom energii odpowiada Twojemu stylowi życia i odwrotnie.Możliwość szkolenia+ Psy łatwe do wyszkolenia są bardziej wykwalifikowane w szybkim uczeniu się podpowiedzi i działań przy minimalnym szkoleniu. Psy, które są trudniejsze do wyszkolenia, będą wymagały nieco więcej cierpliwości i praktyki.Zdrowie+ Niektóre rasy, ze względu na swoją wielkość lub potencjalne problemy genetyczne, żyją krócej niż inne. Właściwe ćwiczenia, odżywianie i higiena również odgrywają ważną rolę w długości życia Twojego zwierzaka.Długość życia+ Niektóre rasy psów są podatne na pewne genetyczne problemy zdrowotne, a niektóre bardziej niż inne. Nie oznacza to, że każdy pies będzie miał te problemy, ale ryzyko ich wystąpienia jest zwiększone, dlatego ważne jest, aby zrozumieć i przygotować się na wszelkie dodatkowe potrzeby, których może potrzebować.Towarzyskość+ Niektóre rasy psów są bardziej społeczne niż inne, zarówno w stosunku do ludzi, jak i innych psów. Psy bardziej społeczne mają tendencję do podbiegania do nieznajomych po zwierzęta i zadrapania, podczas gdy psy mniej społeczne boją się i są bardziej ostrożne, a nawet potencjalnie agresywne. Bez względu na rasę ważne jest, aby zapewnić psu kontakt towarzyski i wystawiać go na wiele różnych sytuacji.
Szczenięta Alaskan Malamute
Źródło obrazu: Fotografia Eve, Shutterstock
Szczenięta Alaskan Malamute są ciekawskie, wesołe i towarzyskie. Są także na kluczowym etapie swojego życia, jeśli chodzi o szkolenie i socjalizację, ponieważ gdy te psy wyrosną na dużych, silnych dorosłych, dobre maniery i pozytywne skojarzenia z ludźmi i innymi psami zrobią różnicę. Jako szczenięta Alaskan Malamutes szybko się uczą i są bardzo otwarci, jeśli jesteś konsekwentny.
Jeśli to możliwe, rozważ danie psu drugiej szansy i adoptowanie szczeniaka, starszego psa lub mieszanki Alaskan Malamute od organizacji ratowniczej. Jeśli zdecydowałeś się na hodowcę, pamiętaj, aby wybrać hodowcę cieszącego się dobrą reputacją, zarejestrowanego w Związku Kynologicznym, aby zmniejszyć ryzyko problemów zdrowotnych i behawioralnych. Za wszelką cenę należy unikać hodowców przydomowych, sklepów zoologicznych i hodowli szczeniąt.
Temperament i inteligencja malamuta alaskańskiego
Alaskan Malamutes to bardzo inteligentne, pracowite psy, a jeśli są odpowiednio socjalizowane, często są opisywane jako przyjazne i kochające. Pomimo dostojnego wyglądu, często zachowują szczenięcy urok aż do dorosłości, dzięki swojej żartobliwości i nutce psot.
Wiele osób, zupełnie nieświadomych lub w najmniejszym stopniu nie przejmowanych faktem, że są duże i ciężkie, lubi przytulać się na kanapie ze swoimi ulubionymi osobami. Pamiętaj jednak, że bystry umysł malamuta alaskańskiego i jego orientacja na stado oznaczają, że musisz być przygotowany na przejęcie kontroli, ponieważ ma on silną potrzebę życzliwego, konsekwentnego i zdolnego przywódcy.
Z tego powodu malamuty alaskańskie najlepiej nadają się dla osób, które mają wcześniejsze doświadczenie w szkoleniu i socjalizacji psów. Jeśli przywódca nie jest wystarczająco opanowany i pewny siebie, szacunek Alaskan Malamute do tego przywódcy może łatwo osłabnąć i wtedy zaczynają pojawiać się problemy.
Czy malamuty alaskańskie są dobre dla rodzin?
W kochających domach, w których zapewnione jest konsekwentne szkolenie i socjalizacja, malamuty alaskańskie rozwijają się i wyrastają na wspaniałych towarzyszy rodziny, także w domach z dziećmi. Wyznaczanie twardych granic i trzymanie się ich jest niezbędne, aby urodzić dobrze wychowanego psa, ale niezwykle ważne jest również, aby uczyć dzieci, jak wchodzić w interakcje z psem w sposób delikatny i pełen szacunku.
Czy malamuty alaskańskie dogadują się z innymi zwierzętami?
Tak długo jak zachowasz zdrowy rozsądek przedstawiając malamuta alaskańskiego innym zwierzęcym przyjaciołom w domu i upewnisz się, że wszyscy będą bezpieczni, ściśle nadzorując pierwsze spotkania, nie ma powodu, dla którego malamut nie miałby się dogadać ze swoimi nieludzkimi współlokatorami. Smycze i bramki dla zwierząt mogą być bardzo przydatne podczas wstępnej prezentacji, ponieważ zapewniają większą kontrolę.
Źródło zdjęcia: na zielono, Shutterstock
Rzeczy, które należy wiedzieć, posiadając malamuta alaskańskiego
Wymagania dotyczące żywności i diety 🦴
Zapewnienie prawidłowego odżywiania jest kluczem do utrzymania Alaskan Malamute w zdrowiu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Oznacza to wybranie kompletnej pod względem odżywczym i zbilansowanej formuły dostosowanej do konkretnych potrzeb Twojego psa, takich jak jego wiek (szczenię, dorosły lub starszy) i jego waga. Niektóre psy potrzebują określonego rodzaju pożywienia ze względu na problemy zdrowotne, takie jak na przykład choroby nerek, stawów i otyłość.
Oznacza to również podawanie odpowiedniej wielkości porcji, aby zapobiec nadwadze lub niedowadze psa. Jeśli nie masz pewności, która karma będzie odpowiednia dla Twojego malamuta alaskańskiego, porozmawiaj ze swoim weterynarzem. W związku z tym niektórzy ludzie przygotowują własną karmę dla psów w domu, ale osiągnięcie właściwej równowagi żywieniowej przy użyciu domowej żywności jest trudne, dlatego należy to robić wyłącznie pod okiem lekarza weterynarii.
Ćwiczenia
Malamuty alaskańskie potrzebują umiarkowanej lub dużej ilości codziennych ćwiczeń. Możesz to zapewnić, spacerując z malamutem kilka razy dziennie i dając mu czas na swobodne poruszanie się w bezpiecznym miejscu. Uwielbiają też ładować trochę energii podczas zabaw i łatwo są zadowoleni, jeśli chodzi o rodzaj ćwiczeń, które z nimi wykonujesz. Oprócz spacerów możesz zabierać malamuta na wędrówki i jogging, gdy już podrośnie.
Szkolenie
Malamuty osiągają wysokie wyniki w ocenie zdolności wyszkoleniowych Amerykańskiego Związku Kynologicznego, ponieważ są bardzo inteligentne i zwykle dobrze reagują na konsekwentny trening i socjalizację. Z drugiej strony, jeśli pozwolisz na zbyt wiele, Twój malamut szybko zorientuje się, że nie jesteś konsekwentny, co może sprawić, że stanie się apodyktyczny i pomyśli, że jest przywódcą stada. Rezultatem jest pies, którego nie można opanować, który potrafi zbyt wiele psocić.
Dzieje się tak, ponieważ malamuty, choć są bardzo oddanymi psami, mają silną mentalność stada i rozwijają się, gdy czują poczucie struktury w grupie. Szanują życzliwych, ale stanowczych przywódców, którzy wyznaczają zdrowe granice w zakresie zachowania, ale są na tyle inteligentni, aby wiedzieć, kiedy ich lider nie podoła zadaniu.
W związku z tym nigdy nie powinieneś stosować kar fizycznych wobec psa, bez względu na to, jak bardzo się czujesz sfrustrowany – jest to okrutne i niszczy tę niezwykle ważną więź. Zawsze dobrze jest zapisać psa na zajęcia z posłuszeństwa, aby uzyskać pomocną dłoń, szczególnie jeśli dopiero zaczynasz trenować psy.
Źródło zdjęcia: Mohan Nannapaneni, Pexels
Pielęgnacja ✂️
Malamute jest przystosowany do pracy w mroźnych warunkach, dlatego ma podwójną sierść złożoną z szorstkiej warstwy zewnętrznej i miękkiego, gęstego podkładu. Linią przez cały rok i obficie w okresach linienia, więc utrzymanie ich sierści może być wyzwaniem, ale nie niemożliwym.
Możesz utrzymać sierść w dobrym stanie, szczotkując ją codziennie szczotką w kształcie szpilki, a grzebień pomaga w mniejszych, bardziej szczegółowych obszarach, w których mogą tworzyć się maty. Rozsądnie jest zainwestować w dobre narzędzie do usuwania wyczesywania, którego można używać w okresie linienia, ponieważ malamut straci w tym czasie dużo martwych włosów. Ważne jest również regularne przycinanie paznokci malamuta, ponieważ przerost powoduje ból i problemy z poruszaniem się.
Zdrowie i warunki
Podobnie jak inne rasy, malamuty mogą powodować problemy zdrowotne, a niektóre schorzenia zostały z nimi specjalnie powiązane. Dysplazja stawu biodrowego – stan charakteryzujący się luźnym stawem biodrowym – jest jednym z takich schorzeń i często jest kojarzony z dużymi rasami. Odpowiedzialni hodowcy przeprowadzają badania stanu zdrowia, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia tych schorzeń, ale nie gwarantuje to, że pies nigdy nie doświadczy żadnych problemów zdrowotnych.
Drobne warunki:- Drobne schorzenia skóry wymagające leczenia
- Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych
- Chondrodysplazja
- Niedoczynność tarczycy
- Idiopatyczna polineuropatia
- Ślepota dzienna
- Trombopatia
- Choroba von Willebranda
Mężczyzna kontra kobieta
Samce malamutów alaskańskich są zazwyczaj nieco większe i cięższe od samic, samce osiągają do 25 cali wzrostu, a samice do 23. Pod względem masy samce ważą do 85 funtów, podczas gdy samice do 75.
Ponadto niekastrowane samce są bardziej podatne na zachowania terytorialne, wędrówkę i oznaczanie moczem, podczas gdy niesterylizowane samice wykazują zachowania takie jak częstsze oddawanie moczu, drażliwość i przyleganie. Możesz omówić sterylizację i kastrację ze swoim weterynarzem, aby zmniejszyć zachowania hormonalne.
3 mało znane fakty na temat malamuta alaskańskiego
1. Malamuty na przestrzeni dziejów wykonywały różnorodne prace
Malamuty alaskańskie zostały wyhodowane jako psy zaprzęgowe, ale wykorzystywano je również do polowań i stróżów. Ponadto pracując w Arktyce, ich ludzie byli narażeni na ataki niedźwiedzi, więc ochrona była kolejnym zadaniem wszechstronnego malamuta.
2. Malamuty zapewniały ciepło w mroźnych warunkach
Choć rozwinięty głównie jako psy pracujące Malamuty spały również w schroniskach plemiennych, aby zapewnić dodatkowe ciepło zarówno dorosłym, jak i dzieciom w środku. Ta bliskość ludzi na przestrzeni dziejów, zarówno w pracy, jak i w domu, może wyjaśniać, dlaczego malamut jest dziś znany z tego, że jest psem lojalnym i oddanym.
3. Malamut alaskański prawie wyginął
Pod koniec XIX wieku hodowla psów zaprzęgowych z innymi rasami nasiliła się, aby nadążać za popytem na psy pracujące w okresie gorączki złota. Izolacja ludu Mahelemut oznaczała, że jego psy nie zostały dotknięte tą mieszaną hodowlą, co uratowało malamuta alaskańskiego przed wyginięciem.
jamnik krzyżówka rasy shih tzu
Źródło zdjęcia: Szczęśliwa małpa, Shutterstock
Końcowe przemyślenia
Malamuty alaskańskie są często bardzo ujmującymi towarzyszami, którzy dobrze dogadują się ze wszystkimi, nawet z nowymi ludźmi, ale nie są dla każdego. Mają dużo energii i mózg tak bystry, że czasami przyzwyczaja się go do oszukiwania nieświadomych właścicieli psów po raz pierwszy, więc mogą lepiej pasować do domu z doświadczonym psim rodzicem.
Źródła
