Bullmastiff kontra mastif angielski: wyjaśnienie różnic

Bullmastif kontra Mastif Angielski

Wielu właścicieli zwierząt domowych poszukujących Mastiffa jako zwierzaka może zastanawiać się, jakie są różnice między Bullmastiffem a mastifem Mastif Angielski . Istnieje sporo podobieństw; są mniej więcej tej samej wielkości i żyją mniej więcej tyle samo czasu, jeśli się o nie dba.

Różnice pojawiają się jednak, gdy dowiesz się, które środowisko jest idealne do wychowania psów. Na przykład Bullmastiff radzi sobie w mieszkaniu, podczas gdy Mastif Angielski potrzebuje miejsca do biegania. Obydwa są przyjazne rodzinie, ale Mastif Angielski jest lojalny i uparty, podczas gdy Bullmastiff jest lojalny i czuły.



Jeśli zastanawiasz się, która rasa będzie dla Ciebie najlepszym wyborem, dołącz do nas i wyjaśnimy różnice między tymi dwoma lojalnymi psami.



Różnice wizualne

Bullmastiff kontra Mastif Angielski obok siebie

Źródło zdjęcia: (L) Michael J. Magee, Shutterstock | (R) Olga Aniven, Shutterstock



kremowy buldog francuski

W skrócie

Bullmastiff
  • Średni wzrost (dorosły): 23–27 cali
  • Średnia waga (dorosły): 100–130 funtów
  • Długość życia: 8–10 lat
  • Ćwiczenia: Ponad 1 godzina dziennie
  • Potrzeby pielęgnacyjne: Umiarkowany
  • Przyjazny rodzinie: Tak
  • Inne przyjazne zwierzętom: Zwykle nie
  • Możliwość szkolenia: Lojalny, czuły
Mastif Angielski
  • Średni wzrost (dorosły): 27–36 cali
  • Średnia waga (dorosły): 120–230 funtów
  • Długość życia: 6–10 lat
  • Ćwiczenia: 30–40 minut dziennie
  • Potrzeby pielęgnacyjne: Umiarkowany
  • Przyjazny rodzinie: Tak
  • Inne przyjazne zwierzętom: Często
  • Możliwość szkolenia: Lojalny, ale uparty

Przegląd Bullmastiffa

Źródło obrazu: photosounds, Shutterstock

Historia Bullmastiffa rozpoczyna się w 1860 roku w Anglii. Bullmastiff to pies pracujący, hodowany w interesującym celu; zamiast być hodowanym jako pies myśliwski, hodowano go w celu ochrony dzikiej przyrody. Duże angielskie posiadłości borykały się z problemem kłusownictwa, dlatego do ochrony zwierzyny łownej przed kłusownikami zatrudniano gajowych. Ci leśnicy potrzebowali dużego psa, który mógłby się szybko poruszać, ale zachować ciszę. Pies musiał także być dobrym tropicielem i potrafił łapać kłusowników, nie okaleczając ich. Po wielu starannych hodowlach ostatecznie uzyskali Bullmastiffa.



Gajowi próbowali kilku ras, a przede wszystkim mastifa i buldoga. Mastif okazał się zbyt powolny, a ówczesne buldogi były zdecydowanie zbyt dzikie. Gajowi zaczęli hodować oba psy razem i znaleźli idealną mieszankę składającą się w 60% z Mastiffa i 40% z Buldoga, którą nazwali Bullmastiff.

Rasa zyskała przydomek Nocny Pies Gajowych i przez ponad pół wieku współpracowała z leśniczymi. Bullmastiff został sprowadzony do Ameryki i szybko stał się popularny. AKC rozpoznała je w 1933 r., a w 1934 r. Rockefellerowie sprowadzili parę dorosłych samców w celu patrolowania ich ogromnej posiadłości.

Osobowości

Bullmastiff jest znany z tego, że jest niezwykle lojalny i bardzo opiekuńczy. Są czułe i delikatne w stosunku do swojej rodziny, ale to nastawienie może się zmienić, gdy na obrazie pojawia się nieznajomy. Bullmastiff jest bardzo nieufny w stosunku do obcych i może stać się agresywny, jeśli uzna, że ​​nieznajomy jest niebezpieczny.

Aby uniknąć agresji w stosunku do obcych, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej socjalizacji Bullmastiffa, gdy jest młody.

Bullmastiff

Źródło zdjęcia: BORINA OLGA, Shutterstock

Szkolenie

Bullmastiff nie jest niestety psem łatwym w szkoleniu. Pomimo ich inteligencji i chęci sprawiania przyjemności, ich upór utrudnia ich szkolenie, szczególnie dla właścicieli psów po raz pierwszy. Prowadzenie Bullmastiffa wymaga doświadczonej ręki, ale po wyszkoleniu jest to pies lojalny i posłuszny.

Nadaje się do:

Bullmastiff jest idealny dla każdego, kto szuka psa stróżującego, ale nie tylko do tego jest przeznaczony. Pomimo swojego pierwotnego zastosowania, Bullmastiff jest doskonałym towarzyszem nawet w mieszkaniach, pomimo swoich większych rozmiarów. Rasa nadaje się nawet dla rodzin z dziećmi; są znani z traktowania dzieci z wielką troską.

Jednak prawdopodobnie chcesz przekazać Bullmastiffa, jeśli masz inne zwierzęta. Wiadomo, że są agresywne w stosunku do innych zwierząt, zwłaszcza innych psów.

Przegląd mastifa angielskiego

pies mastif angielski na trawie

Źródło zdjęcia: Waldemar Dąbrowski, Shutterstock

Mastif angielski, oficjalnie znany jako po prostu Mastif, ma swoje korzenie w Cesarstwie Rzymskim. Jak było dla nich typowe, Rzymianie próbowali podbić wyspę Britannia lub, jak wiemy, Brytanię. Legiony rzymskie przywiozły ze sobą swoje psy, które w rezultacie krzyżowały się z rodzimymi psami i stworzyły mastifa. Rzymianie lubili Mastiffa i wywieźli wiele z nich, gdzie często walczyli w Koloseum.

Na przestrzeni wieków Brytyjczycy zakochali się w Mastifie i wielu zaczęło się kłócić o to, które cechy określają psa jako prawdziwego Mastifa. Te argumenty stworzyły standardy, jakie mamy dla mastifa. Pomimo miłości brytyjskich właścicieli do tej rasy, w wyniku I i II wojny światowej niemal wymarła ona tam. W czasach, gdy wiele osób miało trudności z wyżywieniem się, nie byli zainteresowani hodowlą psów, które jadłyby tyle samo, co dorosły mężczyzna.

Na szczęście po wojnach hodowcy z Ameryki Północnej z radością wysłali kilka mastifów z powrotem za staw do ich przodków.

Osobowości

Mastif jest dobrze znany ze swojej niesamowitej lojalności i odwagi, ale także ze swojej powściągliwości. Chociaż Mastif może z łatwością zranić lub nawet zabić dużą liczbę stworzeń na ziemi, zauważono, że większość z nich wykazuje dużą powściągliwość w kontaktach z mniejszymi stworzeniami i znosi ich irytację lub ataki; dotyczy to innych ras psów i małych dzieci.

Pomimo wyluzowanej postawy, jaką często wykazuje ta rasa, są niezwykle opiekuńcze. Jeśli Mastif czuje, że ktoś ma kłopoty, niezależnie od tego, czy jest to jego rodzina, wiadomo, że natychmiast wkracza do akcji.

Samiec mastifa angielskiego

Źródło obrazu: Ricantimages, Shutterstock

Szkolenie

Mastify można łatwo nauczyć podstawowych poleceń i posłuszeństwa, są one jednak uparte i mają krótki czas skupienia uwagi. Mogą zaniedbywać szkolenie, ponieważ po prostu ich nie interesuje, a nawet mogą odejść, gdy próbujesz je uczyć. W przypadku Mastiffa najlepiej jest, aby trening był krótki, aby utrzymać jego uwagę.

Musisz także uważać, aby nie zdenerwować Mastiffa podczas treningu, ponieważ przestraszony lub zdezorientowany może stać się jeszcze trudniejszy do trenowania. Jeśli zraniłeś uczucia swojego Mastiffa, może on nawet odmówić udziału w treningu. Ważne jest, aby rozpocząć szkolenie Mastiffa w młodym wieku, zwłaszcza jeśli chodzi o socjalizację. Wczesna socjalizacja zapobiegnie złym zachowaniom wobec obcych i innych psów.

Nadaje się do:

Mastif to doskonała rasa dla każdego, kto ma dla niego miejsce. Dobrze dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami. Jest zazwyczaj spokojnym psem. Mastif nie jest psem dla osób, którym brakuje miejsca; Mastif bez odpowiedniej przestrzeni i ćwiczeń może stać się niecierpliwy i destrukcyjny. Jeśli nie masz miejsca ani czasu, aby poświęcić się Mastifowi, nie są one dla Ciebie.

Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?

Jak widać, Bullmastiff i Mastif Angielski mają swoje podobieństwa, ale mają też różnice. Mastif to doskonała rasa dla doświadczonych właścicieli psów, którzy mają duże podwórka, na których pies może swobodnie biegać.

Z drugiej strony Bullmastiff jest doskonałym zwierzakiem dla kogoś, kto szuka psa stróżującego i mieszka w mieszkaniu lub małym domu, ponieważ nie potrzebuje prawie tak dużo miejsca do biegania jak Mastif Angielski. W przypadku któregokolwiek z tych psów musisz mieć pewność, że masz czas i poświęcenie, aby je wyszkolić i socjalizować, aby stały się lojalnymi zwierzętami, jakimi miały być.

Zobacz też:

  • Mastif tybetański kontra mastif angielski: kluczowe różnice
  • Bullmastiff kontra mastif francuski: różnice wizualne i przegląd

Źródła