Nagła i drastyczna zmiana na twarzy psa jest niepokojąca: zapadnięte oko, opadająca powieka, odsłonięta trzecia powieka lub źrenica wyglądająca na mniejszą niż druga, mogą oznaczać, że Twój pies cierpi na zespół Hornera – złożone zaburzenie neurologiczne wpływające na oczy i mięśnie psa. twarz twojego psa. Dowiedzmy się więcej o objawach, diagnozie i leczeniu zespołu Hornera u psów.
Co to jest zespół Hornera?
Zbliżenie oka psa. Fotografia ©Vulkanov | iStock/Getty Images Plus.
Wszystko zaczyna się od układu nerwowego. Układ nerwowy składa się z części współczulnej i przywspółczulnej, wyjaśnia Michelle Murray, DVM, MS, Dipl. ACVIM (Neurologia), CCRT, właściciel NEST Neurologia Weterynaryjna w San Clemente w Kalifornii. Składnik współczulny przejmuje kontrolę, gdy zwierzę jest przestraszone, przestraszone lub niespokojne („reakcja ucieczki lub walki”), a składnik przywspółczulny przejmuje kontrolę w chwilach odpoczynku, relaksu i snu.
W przypadku zespołu Hornera uszkodzenie współczulnego układu nerwowego powoduje zmiany w wyglądzie oczu i twarzy psa, zwane czasem opadającym okiem. Kiedy droga współczulna do oka działa prawidłowo, po pobudzeniu mięśnie znajdujące się za gałką oczną spowodują, że oko przesunie się do przodu w oczodole, powieki zostaną szeroko otwarte, a źrenica rozszerzona – mówi dr Murray. Droga współczulna może zostać przerwana w przypadku urazu lub choroby zakłócającej funkcjonowanie nerwów w dowolnym miejscu na tej drodze, w tym w pniu mózgu, rdzeniu kręgowym aż do trzeciego kręgu piersiowego, chorobie poza kręgosłupem w szyi, chorobie ucha środkowego lub choroba tkanek za okiem.
Objawy zespołu Hornera u psów
W przypadku zespołu Hornera u psów można zauważyć kilka charakterystycznych objawów. Zwykle wszystkie te objawy występują po tej samej stronie ciała.
- Lekko opadająca górna powieka, przez co oko po tej stronie wydaje się nieco mniejsze niż drugie oko.
- Gałka oczna, która wygląda, jakby była lekko zapadnięta w oczodole.
- Wystająca trzecia powieka, która częściowo zakrywa bok oka najbliższy nosowi.
- Jedna źrenica, która wydaje się mniejsza niż źrenica drugiego oka i nie rozszerza się całkowicie w słabym/ciemnym oświetleniu.
- W rzadkich przypadkach dotknięta strona może być cieplejsza w dotyku, a skóra może wyglądać na bardziej różową w porównaniu ze stroną zdrową.
Jak diagnozuje się zespół Hornera u psów?
Diagnoza jest zwykle stawiana w gabinecie lekarskim na podstawie wyników omówionych powyżej, wyjaśnia dr Murray. Czasami pies może mieć tylko kilka objawów, więc lekarz weterynarii może potrzebować potwierdzenia diagnozy, próbując rozszerzyć źrenicę specjalnymi kroplami do oczu. To nie tylko pozwoli ustalić, czy zespół Hornera występuje, ale może również pomóc weterynarzowi określić, co może być przyczyną.
Niektóre psy mają inne objawy wraz z zespołem Hornera, co pomaga nam w postawieniu diagnozy – mówi dr Murray. Na przykład pies z ciężką chorobą ucha środkowego może mieć inne objawy (potrząsanie głową, drapanie i wydzielina) wraz z zespołem Hornera.
Podobnie pies z urazem kręgosłupa, który wykazuje objawy zespołu Hornera, może mieć inne objawy neurologiczne, takie jak silny ból, widoczne rany, obrażenia wewnętrzne lub paraliż. Pies z guzem mózgu może wykazywać inne objawy neurologiczne, które mogą pomóc weterynarzowi w określeniu przyczyny problemu.
Jakie jest rokowanie w przypadku zespołu Hornera u psów?
Rokowanie w przypadku zespołu Hornera u psów zależy całkowicie od przyczyny. Nie ma specyficznego leczenia zespołu Hornera, ponieważ jest to jedynie zbiór objawów, a nie sama choroba – wyjaśnia dr Murray. Jeśli przyczynę można leczyć, rokowanie jest dobre. Jeśli przyczyną jest poważne uszkodzenie neurologiczne, nowotwór lub inna poważna choroba, rokowanie może być złe.
Przeczytaj więcej o zdrowiu i opiece nad psami na Mydogs.blog.com:
Wyróżniony obraz Źródło: Leppert | Obrazy Getty’ego.
