JAK WYTRESOWAĆ PITBULLA: WAŻNE WSKAZÓWKI I PORADY

Bycie Pit Bulla rodzicielstwo i cieszenie się miłością jednego z najbardziej oddanych psów na świecie to wyjątkowy przywilej, ale wiąże się także z wyjątkowymi obowiązkami. Pit Bully cieszą się nieuczciwą reputacją agresywnych psów po znaczących doniesieniach prasowych z drugiej połowy XX wieku na temat ich rzekomo niebezpiecznej natury.

W ostatnich latach napięcia opadły, ponieważ wiele osób przyznaje, że media są stronnicze i dezinformowane, ale niepokój utrzymuje się. Zakazy ras są rzeczywistością, a pozbawieni skrupułów właściciele nadal szkolą Pit Bully pod kątem agresji.

Przy tak wielu czynnikach działających przeciwko nim Pit Bully potrzebują znacznej pomocy, aby zmienić opinię publiczną i zyskać akceptację. Wszystko zaczyna się od Ciebie, właściciela. Dzięki sumiennemu szkoleniu, socjalizacji i miłości możesz przeciwstawić się stereotypom i wychować wzorowego ambasadora rasy. Dzięki tym niezbędnym wskazówkom i wskazówkom pokażemy Ci, jak trenować Pit Bulla.

Dogster_Dzielniki witryny_v1_18 stycznia 2024-01-TEST

7 ważnych wskazówek dotyczących treningu Pitbulla

Pit Bully mają bogatą historię walk psów i krwawych sportów, trwającą prawie dwa stulecia, co stworzyło brutalne piętno, które noszą dzisiaj. Rzeczywiście, mnożą się anegdoty o niesprowokowanej agresji, dając rzekomą wiarę poglądowi, że pitbulle są bardziej niebezpieczne niż większość psów.

Prawda jest taka, że Pit Bully, jak każdy pies, są efektem tendencji genetycznych i wychowania. Collie lubią stada, charty chcą gonić, a pitbulle znane są ze swojej gry, czyli nieustępliwości, która może wpędzić je w kłopoty, jeśli zostanie zastosowana w niewłaściwym momencie. Jednak przewidzenie zachowania Pit Bulla nie jest tak łatwe, jak sugerują te uogólnienia.

Długość życia mini australijskiego

Jako ogólne określenie rasowych pitów i mieszanek, pitbulle obejmują szerokie spektrum pochodzenia genetycznego i empirycznego. Istnieje szeroka gama temperamentów, niektóre są agresywne w stosunku do psów, inne w stosunku do ludzi, a jeszcze bardziej w ogóle nie są agresywne.

Nie możesz spodziewać się żadnego konkretnego zachowania, jeśli nie znasz historii hodowli. To, co możemy kontrolować, to sposób, w jaki trenujemy nasze pitbulle, co prawdopodobnie ma najbardziej znaczący wpływ.

1. Natychmiast trenuj i nawiązuj kontakty towarzyskie

Zapobieganie agresywnym zachowaniom należy rozpocząć wcześnie, podkreślając potrzebę natychmiastowego szkolenia i socjalizacji szczenięcia. Krytyczny okres socjalizacji psów trwa od trzeciego do 12–14 tygodnia. W tym czasie szczenięta muszą doświadczyć różnorodnych interakcji społecznych i nowych sytuacji, aby stać się tolerancyjnymi, spokojnymi i towarzyskimi dorosłymi.

Ponieważ prawdopodobnie nie dostaniesz szczeniaka Pit Bulla przed 8 tygodniem, socjalizacja w dużej mierze zależy od hodowcy. Jeśli nie masz jeszcze psa i szukasz ras rasowych, przed adopcją niezwykle ważne jest sprawdzenie hodowców. Sprawdzanie i odwiedzanie hodowców gwarantuje, że Twój szczeniak pochodzi ze środowiska i rutyny, które promują dobrze wychowane, zdrowe psy.

Tygodnie po otrzymaniu Pit Bulla powinny obejmować liczne interakcje z ludźmi i zwierzętami. Przedstaw je osobom wysokim i niskim, pracownikom poczty, dzieciom, osobom w kapeluszach, mężczyznom z brodami, psom i kotom. Spraw, aby każde spotkanie było pozytywne i satysfakcjonujące, aby Twój pies rozwinął ufną i pewną siebie osobowość.

Źródło zdjęcia: Lopolo, Shutterstock

2. Zarządzaj okresami strachu

Psy zwykle przechodzą okresy strachu po około 5–11 tygodniach, a czasami po 6–12 miesiącach. Na tych etapach mają zwiększoną świadomość i wrażliwość, przez co są zdenerwowani w sytuacjach, które zwykle im nie przeszkadzają.

Okresy strachu trwają zazwyczaj 2–3 tygodnie, ale można je skrócić przy odpowiednim zarządzaniu. W tym momencie kluczowe znaczenie ma promowanie pozytywnych interakcji. Podobnie jak w przypadku socjalizacji i treningu, sposób radzenia sobie z tymi etapami rozwojowymi będzie miał wpływ na zdrowie psychiczne i społeczne Twojego Pit Bulla przez całe jego życie.

Jak przetrwać okresy strachu:

Nie przytłaczaj szczenięcia zbyt dużą liczbą nowych bodźców na raz
Nie wymuszaj interakcji; pozwól swojemu psu decydować, kiedy zaangażuje się w kontakt z innymi
Jeśli pies wykazuje oznaki strachu w sytuacji towarzyskiej, należy go przenieść do spokojnego miejsca
Nigdy nie karz reakcji strachu
Zapewnij smakołyki, zabawki i zabawę, aby odwrócić uwagę i stworzyć pozytywne skojarzenia

W okresie strachu kontynuuj wystawianie swojego Pit Bulla na kontakt z jak największą liczbą wyjątkowych ludzi, zwierząt i miejsc. Jeśli Twój pies boi się określonych bodźców, odczulanie i przeciwdziałanie warunkowaniu mogą pomóc zmienić jego reakcje.

Sposób, w jaki nawiązujesz kontakty towarzyskie i zapewniasz swojemu psu nowe doświadczenia, szczególnie w ciągu pierwszych 4 miesięcy, znacząco wpłynie na jego strach i agresję w wieku dorosłym.

3. Zniechęcaj do gryzienia

Pyskanie jest naturalnym nawykiem szczeniąt i niezbędnym sposobem poznawania ich świata. Chociaż nie chcesz całkowicie powstrzymywać psa od żucia, zniechęcanie do gryzienia w młodym wieku jest szczególnie istotne w przypadku Pit Bulla.

Jak zniechęcić do gryzienia:

Ponieważ pitbulle mają mocny kęs i rzadko kiedy budzą wątpliwości, jedno niewłaściwe uszczypnięcie może oznaczać katastrofę dla nich i ich właściciela. Poniżej znajduje się kilka wskazówek, jak pokazać psu, kiedy głaskanie do ust jest dopuszczalne:

Krzycz głośno i przerwij zabawę, jeśli szczenię mocno Cię ugryzie
Jeśli krzyk nie powstrzyma gryzienia, daj swojemu psu przerwę na 30–60 sekund
Nie rób szorstkiego ruchu, szczególnie w sytuacjach, w których Twój pies zwykle wgryza się w usta
Nie zwracaj uwagi na psa, gdy gryzie; przerwij zabawę i upewnij się, że nie nagradzasz tego zachowania
Monitoruj, jakie stany powodują uczucie niejasności w ustach (np. głód, zmęczenie), aby móc je przewidzieć i im zapobiec

Trzymaj pod ręką gryzaki i ulubione zabawki psa, aby przekierować je, gdy staną się zbyt pyskate. Jeśli pysk Twojego Pit Bulla jest trudny do opanowania lub wydaje się zbyt agresywny, poproś o pomoc psiego terapeutę behawioralnego.

Źródło obrazu: dogboxstudio, Shutterstock

4. Pracuj nad kontrolą impulsów

Impulsywność i agresja często idą w parze. Jako psy bojowe Pit Bully były hodowane ze względu na reaktywność, ograniczoną powściągliwość w walce i nieprzewidywalność. Brakowało im zahamowań, atakowali w mgnieniu oka, bez ostrzeżenia.

Chociaż nie każdy dzisiejszy Pit Bull jest predysponowany do tego rodzaju agresji, skupienie się na treningu kontroli impulsów jest cenne, aby pomóc każdemu psu zachować bezpieczeństwo. Podstawowe umiejętności potrzebne do nauczenia psów kontroli impulsów obejmują:

Komendy posłuszeństwa takie jak siad, zostań, waruj i puść
Zostaw to i weź to
Przywołanie i przywołanie awaryjne
Spójrz, polecenie
Chodzenie na luźnej smyczy

Zintegruj trening kontroli impulsów w ciągu dnia, aby utrwalić nawyki. Niech Twój pies zaczeka, aż opuści klatkę, zje posiłek lub wyjdzie za drzwi, zanim go wypuści. Nagradzaj spokojne, cierpliwe zachowania i zachęć psa, aby zwracał się do Ciebie o wskazówki.

5. Pracuj powoli i sprawdzaj zachowania

Psy słabo generalizują, co oznacza, że nie są biegłe w stosowaniu wyuczonych zachowań w nowych sytuacjach. Promowanie dobrych nawyków w wielu środowiskach jest niezwykle istotne, aby pracownicy rozumieli, że zasady zawsze mają zastosowanie. Kiedy powiesz „usiądź”, wiedzą, że należy usiąść, niezależnie od tego, gdzie jesteś, jakie masz ubranie czy pora dnia.

Zanim jednak będziesz mógł pracować nad konkretnymi zachowaniami w nowych ustawieniach, musisz zacząć od minimalnych czynników rozpraszających. Na przykład będziesz uczyć przebywania w domu, gdy jesteś sam na sam ze swoim psem, a ostatecznie wyprowadzisz go na zewnątrz, aby to przećwiczyć.

Nie możesz dodawać elementów rozpraszających i podnosić kryteriów zachowania, dopóki nie będzie ono niezawodne w dyskretnych środowiskach. W miarę jak pies oswoi się z komendą „zostań”, stopniowo wydłużaj odsiadkę i zwiększaj odległość, na jaką oddalasz się od psa, gdy czeka na miejscu, zanim go nagrodzisz. Powolny i stały postęp sprawi, że Twój Pit Bull będzie odnosił sukcesy i będzie chciał kontynuować trening.

kobieta trenująca psa rasy mieszanej Brown Pitbull

Źródło zdjęcia: Victoria Rak, Shutterstock

6. Zapewnij dużo ćwiczeń

Zapotrzebowanie na ćwiczenia różni się znacznie w zależności od dokładnej mieszanki Pit Bulla, ale ogólnie nie są one przeznaczone dla właścicieli prowadzących siedzący tryb życia. Pit Bully to pracujące psy, które mają energię do spalenia. Dorośli potrzebują co najmniej godziny ćwiczeń dziennie, podzielonej między spacery i zabawę.

Zabawa to doskonały sposób na nawiązanie więzi z psem i zmęczenie go, co ostatecznie sprawi, że będzie bardziej posłuszny i dobrze się zachowujący.

7. Uzyskaj certyfikat Canine Good Citizen

Certyfikat Canine Good Citizen wydany przez American Kennel Club jest praktycznym celem dla każdego właściciela psa, zwłaszcza rodzica Pit Bulla. CGC obejmuje dziesięć elementów testowych , skupiając się przede wszystkim na posłuszeństwie wobec obcych, tłumów, psów i rzeczy rozpraszających. Gdy poczujesz, że Twój pies potrafi przybić elementy testowe, możesz to zrobić znajdź lokalnego ewaluatora aby przetestować i certyfikować swojego psa.

CGC oferuje doskonałe ramy szkoleniowe, obejmujące najważniejsze elementy każdego dobrze wyszkolonego psa. Co ważniejsze, dowodzi, że Twój Pit Bull jest łagodny, uspołeczniony i niereaktywny. Ponieważ wielu zarządców nieruchomości umieszcza je na liście ras zakazanych, certyfikacja CGC może mieć znaczenie przy znajdowaniu miejsc do życia i zapewnieniu spokoju sąsiadom.

Dogster_Dzielniki witryny_v1_18 stycznia 2024–03

Końcowe przemyślenia

Pit Bully to wyjątkowe psy rodzinne, ale niełatwe w szkoleniu dla początkujących właścicieli. Wymagają oddanych, cierpliwych opiekunów zwierząt, którzy potrafią wydobyć to, co najlepsze z ich namiętnych, głupich i pełnych uwielbienia osobowości. Ponieważ pitbulle powoli odbudowują swoją reputację, obowiązkiem wszystkich właścicieli jest promowanie ich statusu zaangażowanych psich towarzyszy.