Dalmatyńczyki płci męskiej i żeńskiej: kluczowe różnice (ze zdjęciami)

Dalmatyńczyk to przyciągający wzrok i kultowy pies, który od około 150 lat pojawia się w filmach i jako psy strażackie dla nowojorskiej straży pożarnej. Nic dziwnego, że zastanawiasz się nad uczynieniem dalmatyńczyka kolejnym członkiem swojej rodziny! Ale teraz musisz zdecydować, czy chcesz mieć samca czy samicę.

Czy istnieją rzeczywiste różnice między samcami i samicami rasy dalmatyńskiej? Tak, istnieje kilka drobnych różnic w temperamencie i wyglądzie i choć obie płcie są równie niesamowite, możesz czuć się bardziej skłonny preferować jedną nad drugą.

Omówimy te różnice, aby pomóc Ci określić, która płeć będzie najbardziej odpowiadać Tobie i Twojej rodzinie.

Różnice wizualne

Źródło zdjęcia: Po lewej – samiec dalmatyńczyka (Freepics4you, Pixabay); Po prawej – dalmatyńczyk (Rebecca Scholz, Pixabay)

W skrócie

• Średni wzrost (dorosły): 21–24 cale
• Średnia waga (dorosły): 60–70 funtów

• Średni wzrost (dorosły): 22–23 cale
• Średnia waga (dorosły): 45–60 funtów

Dalmatyńczyk 101

Nie możemy mówić o dalmatyńczykach, nie wspominając o ich uderzającym wyglądzie! Są znane ze swojej białej sierści z czarnymi lub wątrobowymi plamami. Są to psy średniej wielkości, które są eleganckie i pełne wdzięku.

czerwony merle

Pochodzenie dalmatyńczyka jest kwestionowane, ale uważa się, że jego korzenie sięgają Azji, Europy, Afryki Północnej i Wysp Brytyjskich. Istnieją dowody i artefakty znalezione we włoskich freskach, egipskich malowidłach ściennych i średniowiecznych listach, które przedstawiają cętkowane psy bardzo podobne do naszych współczesnych dalmatyńczyków. Jednak swoją nazwę otrzymali na początku XIX wieku w znanym niegdyś regionie Dalmacji w Europie Środkowej.

W XVII wieku w Anglii dalmatyńczyki pracowały także jako psy trenerskie. Biegały obok powozów, powozów i jeźdźców konnych, aby chronić je przed zagrożeniami podczas podróży. Ich doskonała praca jako psów trenerskich doprowadziła do ich słynnej pracy jako psa strażackiego, ponieważ już w latach siedemdziesiątych XIX wieku towarzyszyły wozom strażackim zaprzężonym w konie. Były nawet psami cyrkowymi!

Dalmatyńczyki były tak wspaniałymi psami trenerskimi, ponieważ można je było hodować w celu ochrony zarówno powozów, jak i koni. To sprawia, że ​​są naturalnie ochronne i mają doskonałą wytrzymałość, dzięki czemu mogą być idealnymi towarzyszami dla biegaczy i każdego, kto szuka psa stróżującego.

Przegląd samca dalmatyńczyka

Źródło obrazu: Rebecca Scholz, Pixabay

Osobowości

Samce dalmatyńczyków są czułymi i słodkimi psami, które chronią swoich właścicieli. Wiadomo również, że są to kochające i lojalne psy, które uwielbiają uwagę, ale czasami mogą być uparty i skłonny do ignorowania poleceń.

Samce dalmatyńczyków są bardzo energiczne i czasami mogą wykazywać agresywne zachowanie w stosunku do innych samców. Mogą być głupie i chętne do sprawiania przyjemności, a do tego wolniej dojrzewają w porównaniu do kobiet.

Szkolenie

Samce dalmatyńczyków mogą być nieco trudniejsze w szkoleniu niż samice. Częściowo wynika to z ich uporu i faktu, że nie zawsze są tak bystre jak samice. Mężczyźni zazwyczaj potrzebują więcej cierpliwości i dyscypliny, a ich uparty umysł utrudnia ich kontrolowanie i stanowi większe wyzwanie w utrzymaniu koncentracji.

samica buldoga francuskiego

Ogólnie rzecz biorąc, dalmatyńczyki są trudniejsze do wyszkolenia niż większość psów, a biorąc pod uwagę ich energię i większy rozmiar, samce mogą stanowić w tym obszarze większe wyzwanie niż dalmatyńczyki.

Opieka zdrowotna

Dalmatyńczyki na ogół potrzebują dużo ruchu, ponieważ są psami o dużej energii, zwłaszcza samce. Spodziewaj się zabierać je na długie spacery i biegi. Jeśli nie zostaną zaspokojone ich potrzeby w zakresie ćwiczeń umysłowych lub fizycznych, rozwiną się u nich problemy behawioralne.

Pielęgnacja nie różni się od męskiej i żeńskiej. Obydwa są dość łatwe w utrzymaniu, wystarczy okazjonalne szczotkowanie i cotygodniowe sprawdzanie i czyszczenie opadających uszu.

U samców dalmatyńczyków ryzyko wystąpienia kamieni pęcherza moczowego jest większe niż u samic. Rasa dalmatyńska ma na ogół problemy z rozkładaniem kwasu moczowego i jest bardziej podatna na tworzenie się kamieni moczowych niż inne rasy. Jeśli u samca dalmatyńczyka rzeczywiście rozwiną się kamienie moczowe, mogą one łatwo zostać zablokowane, co stanowi sytuację zagrażającą życiu. Ich drogi moczowe są węższe i dłuższe niż u samic.

Chociaż dalmatyńczyki nie są tak podatne na dysplazję stawów biodrowych jak inne, większe rasy, ponieważ samiec jest nieco większy i bardziej umięśniony niż samica, ryzyko wystąpienia tej choroby u nich jest nieco większe.

• Niedoczynność tarczycy
• Napady
• Alergie skórne
• Wady oczu
• Nadmiar chrząstki i niedobór wzrostu kości
• Dalmatyński zespół brązujący
• Dysplazja zwieracza tęczówki

• Kamienie moczowe
• Głuchota
• Choroba serca
• Dysplazja stawu biodrowego

Źródło obrazu: TheOtherKev, Pixabay

Hodowla

Jeśli rozważasz wykorzystanie samca dalmatyńczyka jako reproduktora do celów hodowlanych, jedną z najważniejszych rzeczy do rozważenia jest zdrowie psa. Wiele genetycznych schorzeń można przekazać następnemu pokoleniu.

Jeśli chcesz otrzymać pełną cenę za szczenięta, rozważ także pełną rejestrację samca. Jednak samica również musi być w pełni zarejestrowana. Będziesz chciał, aby szczenięta uzyskały to, co najlepsze pod względem zdrowia, zachowania i temperamentu.

Jeśli nie planujesz posiadania zarówno samca, jak i samicy, możesz wykorzystać swojego samca do usług reproduktora.

Jeśli nie jesteś zainteresowany hodowlą, musisz wykastrować swojego dalmatyńczyka. Pomoże to zmniejszyć lub nawet powstrzymać niektóre z bardziej negatywnych zachowań, szczególnie agresję w stosunku do innych samców.

św. Bernard

• Ochronny w domu i na spacerach
• Czuły i lojalny
• Świetnie sprawdza się w aktywnych domach
• Mogą być głupimi głupkami
• Stwórz silne więzi z rodziną

• Nie zawsze tak mądrze
• Uparty
• Trening może być trudny
• Agresywny w stosunku do innych samców
• Może być czepliwy
• Powoli dojrzewa

Przegląd samic dalmatyńczyka

Źródło obrazu: Piqsels

pies rasy Beethoven

Osobowości

Samice dalmatyńczyków są zwykle lżejsze i nieco mniejsze od samców i można je nieco łatwiej kontrolować fizycznie. Nie są tak uparte jak samce i mogą być mniej dominujące i agresywne. Samice dalmatyńczyków są również bystrzejsze i mądrzejsze. Podobnie jak samce, samice dalmatyńczyków mogą być podatne na agresję w stosunku do innych samic.

Wiadomo również, że są mniej zależne, bardziej samodzielne i niezależne w porównaniu do samców dalmatyńczyków. Chociaż samice dalmatyńczyków są czułe jak ich samce, jest bardziej prawdopodobne, że będą szukać tego tylko na własnych warunkach.

Szkolenie

Szkolenie samic dalmatyńczyków jest zdecydowanie łatwiejsze niż samców. Przede wszystkim dojrzewają szybciej niż samce i dlatego można je trenować w młodszym wieku. Ich mniejszy rozmiar ułatwia obsługę, a ponieważ są zazwyczaj mądrzejsze, łatwiej jest im szybko opanować trening.

Wreszcie, samice nie są tak uparte jak samce dalmatyńczyków, więc ogólnie rzecz biorąc, są one mniej wymagające w szkoleniu.

Opieka zdrowotna

Nie ma żadnych znaczących różnic w pielęgnacji i ćwiczeniach dla obu płci. Samice dalmatyńczyków wymagają takiej samej ilości ruchu jak samce, ale mogą być bardziej leniwe. Jednak rasa dalmatyńska jest ogólnie bardzo energiczna i niezależnie od płci psy te będą potrzebować sporo spacerów i zabaw.

U kobiet ryzyko wystąpienia kamieni moczowych jest mniejsze niż u mężczyzn, ale jeśli tak się stanie, łatwiej je wydalić. Kobiety mogą nadal potrzebować operacji, aby je usunąć, ale nie jest to tak prawdopodobne, jak w przypadku mężczyzn.

Rasa dalmatyńska jest również podatna na głuchotę, szczególnie jeśli jest niebieskooka, ale ryzyko wystąpienia tej choroby u samic jest nieco wyższe niż u samców.

• Niedoczynność tarczycy
• Napady
• Wady oczu
• Alergie skórne
• Nadmiar chrząstki i niedobór wzrostu kości
• Dalmatyński zespół brązujący
• Dysplazja zwieracza tęczówki

• Kamienie moczowe
• Choroba serca
• Głuchota

Źródło zdjęcia: Annette Kurka, Shutterstock

Hodowla

Hodowla samicy dalmatyńczyka wiąże się z wieloma takimi samymi względami, jak w przypadku samca. Zdrowie, temperament i rejestracja to czynniki, które należy poważnie rozważyć. Zarówno mężczyzna, jak i kobieta powinni być zarejestrowani, jeśli jest to droga, którą chcesz podążać.

Koszt belgijskiego szczeniaka malinois

Dalmatyńczyki mają zwykle w miotach średnio około siedmiu szczeniąt (więcej niż dziewięć i mniej niż sześć szczeniąt jest dość rzadkie). Jednak w 2019 roku dalmatyńczyk z Australii pobił rekord świata i urodził 19 szczeniąt! Dalmatyńczyki niekoniecznie muszą mieć poważne problemy z porodem, ale cesarskie cięcie zawsze może być możliwe.

Jeśli zdecydujesz się na sterylizację swojej Dal, pamiętaj, że operacja ta jest bardziej złożona niż procedura kastracji. Oznacza to dłuższy czas rekonwalescencji i należy się za to dodatkowo zapłacić. Niemniej jednak jest to ważna operacja, która może pomóc zapobiec niechcianej ciąży i niepożądanym zachowaniom.

• Dojrzewa szybko
• Można go wcześnie i łatwo wyszkolić
• Inteligentny i niezależny
• Dogaduje się z psami płci męskiej
• Nie jest aż tak agresywny i podejrzliwy w stosunku do innych

• Niezależność może sprawić, że będą bardziej powściągliwi
• Wpada w ruję co 6 miesięcy i może być kapryśny
• Bardziej podatny na głuchotę
• Może nie dogadywać się z innymi sukami
• Sterylizacja to droższa operacja
• Nie tak aktywny, więc może zostać kanapowcem

Która płeć jest dla Ciebie odpowiednia?

Większość cech i temperamentów tych psów można łatwo zastosować do obu płci. Możesz znaleźć samice psów, które nie są tak bystre i może wykazywać agresję i można znaleźć psy płci męskiej, które są łatwe do wyszkolenia. Każdy pies dojrzeje, a jego temperament będzie w pewnym stopniu zależny od rasy, ale bardziej od tego, jak był socjalizowany jako szczenię i jak był traktowany jak dorosły pies.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli szukasz nieco spokojnego psa, który nie jest przylegający i jest łatwy w szkoleniu, możesz rozważyć suczkę dalmatyńczyka. Ale jeśli wolisz głupkowatego, słodkiego i lojalnego psa z mnóstwem energii, który stworzy z tobą silną więź, samiec może być najlepszym rozwiązaniem.

Pamiętaj tylko, aby odrobić pracę domową, zanim zainwestujesz w nowego psa. Dalmatyńczyk to wspaniały pies, ale nie będzie idealny dla każdej rodziny. Niezależnie od płci dalmatyńczyk będzie wspaniałym dodatkiem do odpowiedniej rodziny.

Zobacz też:Jak duże stają się dalmatyńczyki? Wykres średniego rozmiaru i wzrostu

• Niedoczynność tarczycy
• Napady
• Alergie skórne
• Wady oczu
• Nadmiar chrząstki i niedobór wzrostu kości
• Kamienie moczowe
• Głuchota
• Choroba serca
• Dysplazja stawu biodrowego
• Wady oczu