W świecie fascynujących ras psów wyróżniają się dwa majestatyczne stworzenia: Bernardyn i dog niemiecki. Obie te rasy mają bogatą historię jako psy pracujące i wyraźnie widać, jak ich siła i lojalność zapewniły im szczególne miejsce w naszych sercach. Pod względem wielkości oba są imponujące, doga niemieckiego stojącego wysoko i bernardynu w wadze ciężkiej.
Chociaż ich temperamenty są podobne, a obydwoje są znani ze swojej przyjaznej i swobodnej natury, przy podejmowaniu decyzji, która rasa jest dla Ciebie odpowiednia, istotne jest uwzględnienie ich wyjątkowych cech. Czytaj dalej, badając historię, wygląd, temperament i przydatność bernardyna i doga niemieckiego, i odkryj, która rasa może być dla ciebie odpowiednia.
Różnice wizualne
Źródło obrazu: po lewej – Artush, Shutterstock | Po prawej – Al_Er, Shutterstock
W skrócie
święty Bernard- Średni wzrost (dorosły): 25½–27½ cala
- Średnia waga (dorosły): 140–180 funtów
- Długość życia : 8–10 lat
- Ćwiczenia : Ponad 1 godzina dziennie
- Potrzeby pielęgnacyjne: Umiarkowany
- Przyjazny rodzinie: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Często
- Możliwość szkolenia: Inteligentny, szybko się uczy.
- Średni wzrost (dorosły): 28–38 cali
- Średnia waga (dorosły): 110–180 funtów
- Długość życia: 7–10 lat
- Ćwiczenia: Ponad 2 godziny dziennie
- Potrzeby pielęgnacyjne: Niski
- Przyjazny rodzinie: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Często
- Możliwość szkolenia: Inteligentny, ale niektórzy potrafią być uparci
Przegląd Świętego Bernarda
Źródło zdjęcia: Rita_Kochmarjova, Shutterstock
Bernardyn to duża rasa psów o długiej i fascynującej historii. Prawie 1000 lat temu mnich Bernard z Menthon założył hospicjum wysoko w zaśnieżonej przełęczy w Alpach, aby pomagać pielgrzymom na trudnym i niebezpiecznym odcinku ich żmudnej podróży do Rzymu. Zimą przełęcz (na wysokości 2500 metrów nad poziomem morza) była często pokryta zaspami śniegu sięgającymi do 40 stóp i regularnie pochłaniała życie nieprzygotowanych podróżników, których zaskoczyła brutalna pogoda.
Przez kilka stuleci mnisi prowadzący hospicjum stworzyli potężne psy pracujące, które potrafiły lokalizować i ratować nieszczęsnych wędrowców zakopanych pod śniegiem. Na przestrzeni lat przypisuje się im uratowanie życia ponad 2000 osób przekraczających alpejskie przełęcze. Bernard z Menthon został świętym i to właśnie dzięki tytułowemu rasowemu psu, świętemu Bernardowi, jest on dzisiaj najlepiej pamiętany.
psy shih tzu
Bernardyny są potężnymi i inteligentnymi psami i chociaż ich dokładne pochodzenie nie jest znane, prawdopodobnie pochodzą z połączenia lokalnych psów hodowlanych z jakimś rodzajem mastifa sprowadzonym do Szwajcarii przez Rzymian, w wyniku czego powstała rasa silna, zwinna i zdolna do wytrzymać ekstremalne zimno i duże wysokości. Przez wieki bernardyny były starannie wybierane i szkolone do pracy ratowniczej, a dzięki swojej niezachwianej lojalności i odwadze stały się znane. Przed latami trzydziestymi XIX wieku bernardyny były krótkowłose, ale po serii dzikich zim, podczas których zginęło wiele psów, w końcu udało się przekonać mnichów do hodowli psów o dłuższej sierści, aby zapewnić tym mocnym psom lepszą ochronę przed surowymi czynnikami naturalnymi.
Temperament
Bernardyny to łagodne olbrzymy o mocnym, lojalnym temperamencie. Jako rasa ikoniczna, bernardyny cieszą się reputacją osób przyjaznych i czułych. Te duże psy z pewnością urzekną serca swoją kochającą osobowością i lojalnością wobec właścicieli. Bernardyny są najszczęśliwsze, gdy są w pobliżu ludzi, co czyni je idealnym towarzyszem dla rodzin lub osób poszukujących opiekuńczego przyjaciela.
Dlatego najlepiej czują się w domach, w których w ciągu dnia jest dużo interakcji międzyludzkich i jest dużo miejsca do poruszania się wewnątrz lub na podwórku. Wymagają również dużej ilości ćwiczeń, takich jak codzienne spacery lub jogging. Ze względu na swój rozmiar i siłę bernardyny potrzebują zdecydowanego, a zarazem delikatnego szkolenia od szczenięcia, aby już od najmłodszych lat mogły nauczyć się szacunku dla granic.
Język „psa” jest czarny”
Zdrowie
Źródło obrazu: Bernell MacDonald, Pixabay
Ogólnie rzecz biorąc, bernardyny, podobnie jak wiele dużych ras, żyją średnio krócej niż psy. Niemniej jednak są to psy ogólnie zdrowe, choć podatne na kilka dolegliwości, na które trzeba uważać i na które trzeba być przygotowanym. Bernardyny mogą odziedziczyć wadę tylnych stawów biodrowych, która z biegiem czasu powoduje ocieranie się kości udowej i stawu biodrowego, co prowadzi do stanu zapalnego i bólu. Leczenie różni się w zależności od ciężkości – od leczenia suplementami i lekami po operację korekcyjną. Szczenięta w wieku 16 tygodni mogą zostać poddane prześwietleniu rentgenowskiemu w celu ustalenia, czy istnieje ryzyko rozwoju dysplazji stawów biodrowych, co umożliwi wczesne leczenie.
Bernardyny są również podatne na kostniakomięsaka, agresywnego raka kości i mięsaka limfatycznego, raka, który rozwija się w węzłach chłonnych, a następnie rozprzestrzenił się na inne części ciała. Możliwości leczenia obejmują chemioterapię lub operację. U Bernardynów ze względu na głęboką klatkę piersiową mogą również wystąpić wzdęcia, które pojawiają się, gdy ich żołądek wypełnia się gazami powstałymi podczas trawienia, co powoduje wzdęcie brzucha. W skrajnych przypadkach może to przekształcić się w nagły stan zagrażający życiu, zwany skrętem rozstrzeniowym żołądka (GDV), który występuje, gdy wypełniony gazem lub płynem żołądek skręca się i odcina dopływ krwi do żołądka i innych narządów.
Choć wszystko to brzmi bardzo niepokojąco, należy pamiętać, że bernardyny są ogólnie uważane za zdrową rasę bez większych problemów, a większość z nich żyje pełnią życia jako kochający towarzysze i cenieni członkowie rodziny. Weterynarz rodzinny jest kluczowym elementem zdrowego stylu życia Twojego psa. Regularne wizyty u weterynarza pozwolą mu poznać Twojego psa i wcześnie wykryć potencjalne problemy zdrowotne.
Wizerunek publiczny
Źródło zdjęcia: Dreadie, Shutterstock
Bernardyny są przedstawiane we wszystkim, od reklam po kreskówki, jako zawsze noszące pod szyją małą beczkę brandy, gotowe odmłodzić podróżnych. Chociaż jest to ładny obraz i historia, pracujący św. Bernardowie nigdy nie ożywili duchami uratowanych zamarzniętych pielgrzymów. Pomysł beczek na szyję wypełnionych brandy pochodzi prawdopodobnie z obrazu Mastify alpejskie ożywiają zestresowanego podróżnika autorstwa Edwina Landseera, przedstawiający dwóch Bernardynów niosących małe beczki brandy.
Nadaje się do
W ostatnim czasie zyskały popularność jako zwierzęta domowe ze względu na ich spokojny i łagodny charakter; na ogół dobrze dogadują się z dziećmi i są doskonałymi zwierzętami do towarzystwa, dzięki czemu nadają się dla rodzin. Są również dobrym wyborem dla właścicieli psów po raz pierwszy ze względu na ich inteligencję i chęć sprawiania przyjemności. Należy jednak pamiętać, że wymagają dużo przestrzeni i umiarkowanego ruchu, dlatego mogą nie nadawać się do mieszkania w mieszkaniu lub właścicieli, którzy nie mają czasu na codzienne spacery i zabawę.
Bernardyny to spokojna rasa, która rzadko szczeka i jest bardzo cierpliwa w stosunku do małych dzieci. Są bardzo uważni na otaczających ich ludzi i chcą być częścią wszystkiego, co się dzieje. Są ogromne i potrzebują sporo miejsca, ale nie są psami energetyzującymi, więc nie wymagają przestronnego podwórka ani otwartych przestrzeni. W związku z tym Bernardyny są odpowiednie dla właścicieli, którzy mają dużo czasu do spędzenia ze swoim psem, mają rozległy dom i szukają towarzysza lub innego członka rodziny.
Przegląd dogów niemieckich
Źródło zdjęcia: Emma Forsyth 88, Shutterstock
Pochodzenie tej rasy owiane jest tajemnicą. Wbrew nazwie psy pochodzą z Niemiec, a nie z Danii. Jak na ironię, rasa powstała w XVI wieku od importowanych psów, które Niemcy nazywali „ogarem angielskim”. Importowali długonogie mastify z Anglii, aby krzyżować je ze swoimi stadami myśliwskimi. Używano ich jako psów myśliwskich, które szły za innymi psami myśliwskimi, aby utrzymać zdobycz na miejscu dla myśliwego. Wraz z rozwojem broni palnej zmieniło się polowanie, podobnie jak używane kły, a wiele z nich wyszło z mody.
Ogary angielskie, które były liczne w Niemczech i cenione przez szlachtę jako psy stróżujące, stały się rzadsze. W 1878 roku w Berlinie utworzono komitet, który zmienił nazwę na Deutsche Dogge (Mastif Niemiecki). Niemieccy hodowcy próbowali następnie eksportować tego psa pod tą nazwą, ale z powodu rosnących napięć politycznych i niechęci do Niemiec, we Francji nazwę rasy zmieniono na Grand Danois, czyli dog niemiecki.
co to są mangowormy
Temperament
Dogi niemieckie są gigantyczne i imponujące dzięki swojej wysokiej posturze i dużym głowom. Ale ta przerażająca postura fizyczna jest sprzeczna z ich przyjazną naturą; znana z pragnienia fizycznego uczucia ze strony właścicieli, rasa ta jest często nazywana łagodnym olbrzymem. Ogólnie rzecz biorąc, dogi niemieckie są dobrze nastawione do innych psów w tym samym gospodarstwie domowym, innych zwierząt domowych innych niż psy i znanych im ludzi. Mimo że pochodzą od psów myśliwskich, nie są zbyt agresywne i nie mają silnego instynktu ścigania ofiary. W przypadku dużej, potężnej rasy, takiej jak dog niemiecki, socjalizacja i szkolenie w zakresie posłuszeństwa są koniecznością, aby zapewnić, że pies wykorzysta swój potencjał jako pies gotowy do pomocy, przyjazny i towarzyski, który dobrze dogaduje się z dziećmi.
Zdrowie
Źródło obrazu: Lucky Business Shutterstock
Dogi niemieckie, podobnie jak inne duże psy, płacą za swój rozmiar większą podatnością na pewne schorzenia i problemy. Podobnie jak bernardyny, dogi niemieckie również cierpią na dysplazję stawów biodrowych i wzdęcia, ale w przypadku dogów niemieckich wzdęcia są główną przyczyną przedwczesnej śmierci. Kiedy u doga niemieckiego występują gazy, często spowodowane przejadaniem się lub nadmiernym piciem przed wysiłkiem fizycznym, może to spowodować skręcenie żołądka, zatrzymujące gazy i odcięcie dopływu krwi, co prowadzi do wstrząsu toksycznego i śmierci w ciągu 24 godzin.
Ponadto, podobnie jak inne duże psy, takie jak bernardyny, dogi niemieckie są podatne na kostniakomięsaka lub raka kości. Z drugiej strony jednak syndrom szczęśliwego ogona – urazy ogona – jest raczej faktem w przypadku masywnego psa z długim ogonem, którego nie potrafi często i wściekle machać, często mocno wbijając go w przedmioty, niż predyspozycją genetyczną. Dogi niemieckie, podobnie jak wszystkie psy ras olbrzymich, będą bardziej podatne na problemy zdrowotne, jeśli rosną zbyt szybko, dlatego też jako szczenięta potrzebują specjalnego żywienia, aby zapewnić im zdrowy rozwój.
Dieta psa może mieć wpływ na wiele omówionych powyżej problemów zdrowotnych, dlatego dogi niemieckie w większym stopniu niż przeciętny pies muszą przestrzegać zdrowej diety.
Wizerunek publiczny
Źródło zdjęcia: Guy J. Sagi, Shutterstock
Dog niemiecki ma reputację jednego z najsłodszych psów na świecie. Świetnym przykładem jest Marmaduke ze słynnego komiksu; jest przedstawiany jako kochający zabawę, lojalny i miły. Jednak ze względu na ich ogromne rozmiary nie wszyscy właściciele podejmują odpowiednie środki ostrożności podczas szkolenia lub kontaktów towarzyskich ze swoimi dogami niemieckimi. Może to prowadzić do problemów z zachowaniem, takich jak skakanie na ludzi lub nadmierne szczekanie, co może niesprawiedliwie przysporzyć tym psom złej reputacji.
Właściciele powinni pamiętać, że przy odpowiednim szkoleniu i opiece te majestatyczne zwierzęta mogą zachowywać się równie dobrze, jak psy każdej innej rasy.
Nadaje się do
Dogi niemieckie to ogromna rasa, na którą wspaniale jest zarówno patrzeć, jak i przebywać w pobliżu. Są dobrymi towarzyszami i mogą być idealnymi dużymi psami rodzinnymi. Są bardziej podatne na szczekanie niż bernardyny, a także są bardziej energiczne. Oznacza to, że najlepiej nadają się dla rodzin z dużą ilością energii i przestrzeni. Dogi niemieckie są znane ze swojego łagodnego zachowania, zabawy i lojalnej osobowości.
Jeśli zastanawiasz się nad dodaniem jednego z tych królewskich psów do swojej rodziny, ważne jest, aby wziąć pod uwagę wielkość ewentualnego dorosłego psa, zanim przyprowadzisz do domu szczenię. Te majestatyczne stworzenia mogą dorastać do 35 cali wzrostu i ważyć do 180 funtów – więc jeśli w domu lub na podwórku problemem jest przestrzeń, wówczas mniejsza odmiana może być dla Ciebie bardziej odpowiednia.
Polityka zwrotów żywności Petco
Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?
Jeśli próbujesz wybrać pomiędzy tymi dwoma imponującymi, kochającymi, rasy psów przyjazne rodzinie to prawdopodobnie masz niezwykle trudny wybór. Oba psy, oprócz tego, że wymagają dużo miejsca, mają wielkie serca i będą zaufanymi, kochającymi towarzyszami. Główna różnica polega na ilości ruchu potrzebnego obu psom, przy czym dog niemiecki wymaga prawie dwa razy więcej ruchu niż bernardyn.
Przyjrzyj się swoim nawykom i czasowi – czy lubisz wychodzić na długie spacery dwa razy dziennie i mieć w domu energicznego, aktywnego dog niemiecki, czy wolisz pojedynczy spacer z solidnym, towarzyskim bernardynem u boku? Niezależnie od tego, jaką rasę wybierzesz; pies wkrótce stanie się ukochanym członkiem Twojej rodziny.
Zobacz też:
- Berneński pies pasterski vs Pireneje Wielkie – którego wybrać?
- 12 psów podobnych do Bernardynów (ze zdjęciami)
